Leeuwarder Courant, 18 april 2013.
De afgelopen weken
leek de discussie over
de windenergieplannen
van de provincie
Fryslân af te zwakken. Schijn
bedriegt, want er is heel wat
gebeurd.
Zo heeft het Comité Hou
Friesland Mooi een reeks dorpsbijeenkomsten
gehouden. Daar
werden de plannen van rijk en
provincie toegelicht, werden
vragen beantwoord en werden
de hoofdlijnen van een alternatief
plan gepresenteerd.
Uitgangspunt van dat plan is
‘Eerlijk delen van lasten, van
lusten en van zeggenschap’. In
concreto: windturbines verspreiden
over industrieterreinen of
knooppunten van wegen, kleinere
aantallen, minder hoog; omwonenden
zeggenschap geven
over de inrichting van parken en
laten delen in de opbrengsten;
dorpscoöperaties steunen en
dorpen laten delen in de opbrengsten;
advisering door een
commissie van onafhankelijke
deskundigen; en uitvoering in
fases om rekening te houden
met onverwachte ontwikkelingen.
Voor de volledige tekst, zie:
Tijdens de dorpsbijeenkomsten
werd geregeld gezegd dat
zo’n plan inhoudelijk heel redelijk
klinkt, maar dat een radicaler
standpunt meer oplevert: ‘Al
die windturbines weg!’ Als hartenkreet
heel begrijpelijk, maar
er zijn ook mensen die voorstander
zijn van windenergie, soms
omdat ze er aan verdienen, maar
vaak omdat windenergie zou
bijdragen aan duurzaamheid.
Als reactie wees het comité
erop dat het rijk beslist over de
vraag of er windenergie komt en
dat een debat daarover met de
provincie geen zin heeft. De
politieke realiteit is dat het rijk
van de provincie een plan eist
waarin ruimte is voor 525 Mw en
dat als de provincie faalt, het rijk
dreigt met ingrijpen. Daarom
maakt het comité een pragmatische
keuze en accepteert het die
realiteit. Om dan vervolgens met
een plan te komen dat beter is
dan het plan van de provincie.
Inmiddels zijn er over dat
plan contacten geweest met de
provincie. Kernvraag in een
recent gesprek met gedeputeerde
Hans Konst was of het coalitieakkoord
tussen PvdA, CDA en
FNP aangepast kan worden.
Immers, dat akkoord eist concentratie
van alle windturbines
in slechts drie gebieden (IJsselmeer,
Heerenveen en de driehoek
Harlingen, Bolsward, Makkum).
En dus is er in dat akkoord
geen ruimte voor meer spreiding.
Hopelijk komt er binnenkort
een positief antwoord op die
vraag, want dan kunnen we echt
verder met het uitwerken van
dat betere plan. En als u nu
denkt ‘O jee, nu komen die
windturbines misschien ook bij
mij in de buurt’, stelt u zich dan
ook de vraag of het redelijk is
dat alle lasten bij de inwoners
van slechts twee gebieden worden
neergelegd, terwijl iedereen
elders in de provincie kan delen
in de lusten. Eerlijk delen duurt
nog steeds het langst!
ALBERT KOERS, COMITE HOU
FRIESLAND MOOI