3 februari 2013.
Eerlijk discussiëren prima, maar dan echt eerlijk
In het kader van eerlijk discussiëren
over windenergie, moeten alle actoren –ook journalisten en overheden–
onderstaande meenemen in hun berichtgeving en afweging. De productie van
windmolens is milieubelastend, wereldwijd neemt de CO2 uitstoot erdoor toe en
alle Friese windmolens in één heel klein gebied plaatsen is te ontwrichtend.
Delven van neodymium zeer milieuvervuilend
Voor de productie van windmolens is
neodymium nodig. Neodymium wordt gebruikt in onder andere iPads, zonnepanelen,
elektrische auto’s én windturbines. Neodymium is een zeldzaam aardmetaal en
komt voornamelijk uit China. Het delven van deze grondstof is zeer
milieubelastend, volgens Rob van Wijk (hoogleraar internationale betrekkingen).
China heeft feitelijk het monopolie
op zeldzame metalen, niet omdat ze alleen daar voorkomen, maar omdat alleen
China bereid is de zeer ernstige milieuschade te accepteren die het gevolg
is van de winning van deze delfstof. Dat geeft China dus een sterke
economische machtspositie, want die zeldzame metalen zijn – in zeer kleine
hoeveelheden overigens – onmisbaar in allerlei elektronica. Maar China de
schuld geven, is maar een halve waarheid: wij zijn het die die spullen kopen
waar neodymium in is verwerkt.
Voor het maken van een windturbine
van 5 MW is 1000 kg neodymium nodig.Neodymium wordt gebruikt in permanente magneten en die zitten in de elektromotoren in windturbines. Ook in elektrische auto’s, zoals in de Toyota Prius,
zitten dergelijke magneten waarvoor neodymium nodig is. In de elektromotor van
zo’n auto is ongeveer 1 kg neodymium verwerkt. Eén windmolen van 5 MW is qua
productie dus net zo belastend voor het milieu als 1000 Priussen!
Het verhaal van de Chinese stad
Baotou
Verborgen en ver uit het zicht achter in rook gehulde fabrieken in Baotou
en bewaakt door pelotons van bewakers, ligt een 8 kilometer breed en 15
kilometer lang meer, omgeven door een tientallen meters hoge dijk. De
landbouwgrond bestaat niet meer, duizenden inwoners van Baotou zijn ziek en het
meer vormt een groot gevaar voor de drinkwatervoorziening van miljoenen mensen
in de rest van China, omdat het giftig water uit het meer zich langzaam
vermengd met water uit één van de belangrijkste waterwegen van China.
Deze enorme letterlijk sissende ketel van chemische producten is de dumpplaats
voor 7 miljoen ton per jaar van de ontgonnen zeldzame aarde die de elementen
van neodymium bevat nadat het overgoten is geweest met zuur en chemicaliën en
verwerkt is in roodgloeiende ovens. Het gifmeer is al meer dan 30 meter diep en
elk jaar stijgt het niveau met 1 meter. Elke dag stromen honderdduizenden
liters radioactief water vermengd met aarde door roestige pijpleidingen vanaf
de fabrieken naar dit meer. Het stralingsniveau van het meer ligt 10 tot 40
keer hoger dan de normen die wij in het westen hanteren.
Deze stinkende en misselijk makende smurrie is het resultaat van een
industrieel proces dat ervoor moet zorgen dat in Nederland en omringende landen
de windmolens draaien. Westerse bezoekers, die de bewakers wisten te omzeilen
kregen, toen ze over de rand van de dijk keken die het complex omringt, de
schrik van hun leven: de apocalyptische aanblik van deze grote geheime giftige
en borrelende dump, die bij elke windturbine die gebouwd wordt, groter wordt en
méér mensen ziek maakt.
De borrelende troep doet direct een aanval op de zintuigen van de bezoekers. Al
na enkele seconden loopt het water uit de ogen en vullen de longen zich met een
bijtende lucht. De magen keren zich om en de hoofden bonkten. En dit allemaal
slechts na een verblijf van amper tien minuten aan de rand van deze borrelende
poel van gif.
Zorgen windmolens echt voor vergroening?
Op basis van het productieproces zijn
windmolens zeker niet groen te noemen. Helaas, dat is nog niet alles. Om al die
grondstoffen te verwerken en er producten van te maken waar wij in het westen
naar smachten, heeft ook China veel stroom nodig. Elke week – jaar in jaar uit –
zet China 3 nieuwe kolencentrales in werking mede om aan de onverzadigbare
vraag van het westen naar producten met neodymium te kunnen voldoen. Elk van
die kolencentrales genereert ongeveer 600 MW stroom en dat staat qua productie
gelijk aan 800 windmolens van 3 MW elk. De gemiddelde opbrengst van een
windmolen is namelijk 25%, je hebt dan 2.400 MW theoretisch vermogen nodig om in
de praktijk uit te komen op 600 MW werkelijk geleverde windmolenstroom. En, dat
dan keer 3, elke week!
In 2020 willen we in Nederland 6000
MW opgesteld vermogen windenergie hebben, ofwel 2000 windmolens van elk 3 MW.
Daar wordt onze lucht veel schoner van, maar in China bouwen ze in 4 weken tijd
12 kolencentrales die met zijn twaalven 7200 MW stroom leveren, inclusief de
verafschuwde giga CO2 uitstoot.
Europa is wel bezig de eigen productie
van CO2 terug te dringen, maar doet niets aan de CO2 die is uitgestoten bij het
maken van alle spullen uit China die wij maar blijven kopen. En dus is het hele
Europese en Nederlandse klimaat- en energiebeleid één grote schertsvertoning,
opgevoerd voor de bühne van onwetende burgers door politici die alleen maar
willen scoren en die daarbij aan de leiband lopen van de lobby van commerciële
belangen – soms zelfs zonder dat ze het zelf weten.
Wereldniveau en dichtbij huis
Vergroenen, ook bij het opwekken van
energie, is een activiteit op wereldschaal. Zoals iedereen weet stroomt lucht,
ook vervuilde lucht, de hele wereld rond. Denk maar aan vulkaanas een paar jaar
geleden of radioactieve lucht ten tijde van Tsjernobyl iets langer terug in
1986. Wereldschaal betekent niet dat we maar moeten afwachten, zeker niet. Het
betekent wel dat we vergroening in perspectief moeten zien, dat we alle voor-
en nadelen in de afweging moeten betrekken.
Van wereldschaal terug naar ons
lokale gebied Harlingen-Bolsward-Makkum. Als vergroening met behulp van
windmolens betekent dat het landschap verprutst wordt en huizen onverkoopbaar
worden ook al is dat slechts voor de komende 10, 20 of 30 jaar, dan moeten we
ons afvragen of we dat wel willen. Als inwoners te maken krijgen met
geluidsoverlast, slagschaduw, verpest uitzicht en gezondheidsklachten, omdat ze
in een windmolenindustriepark komen te wonen, dan moeten we ons afvragen of we
dat wel willen. Wanneer bestaande economieën, bloeiend toerisme en
waterrecreatie duurzaam naar de bliksem worden geholpen om na 10, 20 of 30 jaar
nooit meer terug te komen, dan moeten we ons afvragen of we dat wel willen.
Vergroening, jazeker! De driehoek
Harlingen-Bolsward-Makkum daarvoor opofferen, nooit!
Comité Hou Friesland Mooi
Met hulp van:
http://www.kennislink.nl/publicaties/grondstoffen-schaars-door-geopolitiek